Bestaat de vrije wil echt?

Bestaat de vrije wil eigenlijk wel? Of is het gewoon een spiritueel toneelstuk, geregisseerd door iets groters dan jij? Het ego roept meestal vol overtuiging: natuurlijk bestaat de vrije wil! Jij maakt keuzes. Jij bepaalt. Jij zegt ja of nee. En ja, op het niveau van de persoonlijkheid lijkt dat ook zo. Je voelt verlangen, je stelt doelen, je volgt impulsen of juist niet. Het voelt alsof jij daar allemaal controle over hebt. Maar zodra je dieper zakt… in jezelf, in stilte, in aanwezigheid… Dan merk je: er is helemaal geen afgescheiden 'ik' die iets wil. Er is enkel bewustzijn. Een liefdevolle intelligentie die alles doordringt.

En in dat veld van eenheid valt het idee van 'vrije wil' stil. Dan is er geen jij die kiest, maar slechts Wil — goddelijke Wil.

En hier wordt het interessant: Want die goddelijke Wil openbaart zich juist via jou. Niet als iets dat jou overkomt, maar als iets wat jij in wezen bént. Je voelt geen weerstand, geen strijd, geen twijfel. Er is een innerlijk weten. Een diepe JA die niet vanuit je hoofd komt, maar vanuit je wezen. Je bent niet langer degene die moet beslissen. Je bént de beslissing. Je leeft het antwoord.

En ik kan je vertellen: dat was voor mij een grote shift. Er was een tijd dat ik alles wilde overdenken, sturen, controleren. Niet om lastig te doen, maar gewoon — omdat ik dacht dat het zo hoorde. Want hé, ik had toch een vrije wil?

Maar hoe meer ik me opende voor de stilte, hoe meer ik voelde: mijn wil is niet los van de goddelijke stroom. Sterker nog: wanneer ik echt afgestemd ben, wil ik wat het Goddelijke wil. Niet omdat ik moet. Maar omdat het klopt. Omdat het licht is. Omdat het stroomt. Het is een beetje alsof je in een dans zit en denkt dat je de choreografie bepaalt — Tot je ineens voelt: ik bén de dans. De muziek danst mij.

En ja hoor, mijn ego moppert nog weleens: "Maar wat als ik dat nou niet wil?" Dan glimlach ik zacht. Want ik weet inmiddels: als het echt van God komt, dan wil ik het uiteindelijk ook. Zelfs al protesteer ik eerst nog even.

Dus, bestaat de vrije wil? Niet als eigendom van een afgescheiden ik. Maar wel als een sacred overgave waarin jouw unieke vorm de goddelijke Wil tot leven brengt. Dan is er geen moeten. Geen dwingen. Alleen maar een diepe vreugde in het volgen van dat wat altijd al klopte. En dat… is misschien wel de meest vrije wil die er is.